هر وقت از چیزی، کسی، جائی دل میبریم، در فاصلهٔ میانِ این دل کندن، تا رسیدن به نقطهای که عطف دیگری باشد ، به مرور میپردازیم. مرورِ آن چه گذشت و مز مزه ی ته مانده ی خاطراتِ خوب. و ذهن این جاست که باید یاری ات کند و اگر مزین به نسیان باشد، شاید! از این مرور، چیزی، دریافتی که حاصل تحلیل است نصیبت شود. وگرنه بیهودگیست کوشیدن.
۲ نظر:
OBLIVION!!
mesle hame neveshtehat khob bod
ارسال یک نظر